Бер йодрыкка тупланыр чак

Рәфилә Рәсүлеваның “Яңа­рыш”ның 38 нче санында басылган “Ижау-Себер арасы – барасы да, барасы” мәкаләсен укыгач, үзебезнең фикерләребезне дә газета укучыларга җиткерергә булдык. Анда безнең фоторәсемнәр дә урнаштырыл­ган иде. Газетаны күп кеше укый икән. Халыклар дуслыгы йортында узган, Россиянең күп төбәкләреннән кунак булып килгән журналистлар катнашкан яраткан газетабызның юбилеенда, үзебезне туктатып, Себер турында сораучылар да булды. Әлбәттә, иң беренче сорау алдыбызда торган халык санын алуга карата себерлеләрнең фикерләре турында иде. Аннан соң, газетабызда озак еллар эшләгән Роза Мостафинаның тормышы күпләрне кызыксындырды. Ә Роза Мостафинаның тормышы матур икәнлеге аның йөзенә чыккан, ул тагын да яшәреп киткәндәй тоелды безгә. Кадерле туганнарыбыз белән очрашкандай булдык. Ире Газиз дә безне үз итте. Барлык таныш-белешләргә, хезмәттәшләргә, газета укучыларга күп сәламнәр юлладылар.
Себерлеләрнең җа­нисәпкә карашлары үзебезнеке кебек икәнен дә ишетеп сөендек. Омск татарлары да, Тара, Свердлау өлкәсендә яшәүче татарлар да бер авыздан “Без – татарлар, татар булып язылачакбыз”, — дип сөендерделәр. Себердәге татарларны да аерым күрсәтергә, бүлгәләргә тырышучылар бар икән. Әгәр Себер татары дип язылсагыз, сезгә җирле хакимият ярдәм күрсәтәчәк, диючеләр дә очраштыргалый икән. Халыкта үзаң югары булуы безне сөендерде. Ата-бабаларыбызның рухына хыянәт итмәячәкләрен өз­дереп әйттеләр. Кайда гына халык белән очрашсак та, үзләре сөйли, үзләренең күзләрендә шатлык яшьләре. Бер телдә сөйләшүче, киләчәгебезне матур итеп күрергә теләү уе белән янучы газиз мил­ләттәшләребезне очрату безне дә бик дулкынландырды. Чын кү­ңелдән ышанып кайттык: татарны беркем дә бүлгәли алмас! Омск өлкәсенең Үләнкүл, Каракүл, Сверд­лау өлкәсенең Әрәкәй авылларында алган тәэсирләребез дә безнең күңелләрдә мәңге сакланыр. Җәй көне булып узган янгыннан зур зыян күргән Каракүл авылының язмышы – халкыбызның авырлыкларны бергә җиңә алуының мисалы ул. Каракүлдә авылның 360 еллыгын бәйрәм иткәндә, күзләребездән шатлык яшьләре акты. Күңелләребездә бер генә уй булды: без бергә булганда гына көчле. Шулай ук Каракүлдә парк ачу һәм агач утырту безне гомерлеккә бу яклар белән бәйләде.
Инде өченче сорауга күчсәк, төбәк тарихын өйрәнүчеләр форумында катнашу өчен үзеңнең туган авыл яисә үзең яшәгән төбәк турында эзләнү эшләре алып барырга, шәҗәрәңне яхшы белергә, шулар турында докладлар язарга кирәк. Шуннан соң гына андый җыеннарда катнаша аласың.
Без инде Себердә узган тө­бәкчеләр форумында икенче тапкыр катнаштык. Шушы елның 24-26 ноябрь көннәрендә Удмуртиядә узарга тиешле Татар иҗтимагый үзәгенең 30 еллыгына багышланган Халыкара конференция турында да сөйләштек. Форумда кат­­нашу­чыларның күбесенең Уд­мур­­­­тиянең башкаласы Ижауда булганнары юк икән. Безнең татар балалар бакчасы, татар телен укыту оештырылган мәктәпләр, китапханәләр, Кистем авылы һәм андагы музейлар турында сөй­ләшүебез аларда зур кызык­сыну уятты. “Яңарыш”ны да тараттык. Конференциядә кат­нашырга, Удмуртиягә сәяхәт кылырга те­ләкләре зур икәнлекләрен әйт­теләр. Бу теләкләрнең тормышка ашуына инде пандемия аяк чалмасын иде дип телибез.

Вәсилә Хәкимова, Рәзилә Хәмидуллина.